Ιάκωβος ο Βατοπεδινός

(Δημόπουλος, 19ος αι.). Μοναχός και λόγιος από τη Λοκρίδα. Μετά τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, χρημάτισε γραμματέας, επί 15 χρόνια, της μονής Βατοπεδίου στο Άγιον Όρος και αρχιγραμματέας της ιερής κοινότητας του Αγίου Όρους. Μετά την εκλογή του ως αρχιμανδρίτη, το 1894, έγινε ηγούμενος στο μετόχι του Άγιου Σέργιου, στη Μόσχα, το οποίο ανήκε στον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. Έγραψε διατριβές που δημοσιεύτηκαν στην Εκκλησιαστική αλήθεια καθώς και τα έργα Βραχέα τινά περί θεολογίας ως επιστήμης, Η ηθική ελευθερία του ανθρώπου εν τω Χριστιανισμώ θεωρούμενη, Το συνοδικόν εν Μόσχα σκευοφυλάκιον, Κατάλογος των εν τη συνοδική βιβλιοθήκη της Μόσχας ελληνικών χειρογράφων.